Column

Column: de verzuringsventer

We hebben onze boekenknecht gediskwalificeerd voor onze zomerse columnwedstrijd. Bij voorbaat. Je eigen personeel jureren leidt alleen maar tot miserie. Niet dat we bang zijn dat hij gaat staken als hij niet wordt genomineerd, maar hij zou zichzelf wel eens een troostprijs kunnen toekennen uit onze boekenvoorraad. De man is niet te vertrouwen met boeken in de buurt. Om van zijn gezeur en gepruil verlost te zijn, publiceren we hieronder de column die hij had willen insturen.

IMG_1163

Hij heeft me gezien. Kak. In een potsierlijk pantomime doet hij alsof hij een werphengel uitgooit en dan de spartelende vis –ik- binnenhaalt. Ik negeer zijn geklungel en loop gewoon door. Zijn vette grijns versteent. Hij trekt een spurtje en snijdt me schaamteloos de pas af.

Aan een lint rond zijn hals hangt een indrukwekkende badge met zijn foto. Aangemeten gewichtigheid aan een strop. Het klembord in zijn klauw moet de indruk te wekken dat hij kan lezen. Het is een wannabe punker die in een tattooshop als droedelblok heeft gefungeerd, met een hoeveelheid piercings in zijn tronie die je alleen kan verklaren met vrijwillig kauwen op een splinterbom. Zijn luide neerbuigendheid doet het geruststellende valnet van papa’s centen vermoeden.

‘Dag menééér! Ge wilt zeker onze petitie tegen de verzuring tekenen. Want verzuring, dat wilt niemand. Nietwaar, menééér?’

Zucht. Wat gaat hij doen met die petitie, dan? Oprollen en fronsende voorbijgangers ermee te lijf gaan? Bij de regering gratis happy pills voor iedereen bedingen? Mensen die allergisch reageren wanneer ze op de Meir betuttelend met menééér worden toegezongen laten deporteren? Ik weersta de drang om hem even met een metrorooster te strelen. Hier past alleen geweldloos verzet. Kijk en leer, Mahatma.

‘Uw haar is groen.’

Een wolk van verbazing schuift over zijn gezicht. ‘Heu… Ja…. Dus, wilt ge onze petitie tekenen, menééér?’

‘Er zit meer metaal in uw neus dan in mijn bestekla.”

De verbazing krijgt donderwolkgezelschap. ‘En dan? Wat heeft mijn neus met verzuring te maken? Gaat ge nu die petitie tekenen, of niet?’

‘Volgens mij betekenen die Chinese tekens die in je nek staan ‘er woont een cavia in een hangmat in mijn rectum’, maar ik geef toe dat mijn Mandarijns wat stoffig is. Heb je het al eens opgezocht?’

Hij loopt vuurrood aan. Met dat groene haar erboven kan hij doorgaan voor een aardbei. Hij begint te gillen. Er volgt een onsamenhangende tirade waarbij de klodders speeksel me om de oren vliegen. Geen wonder, de jongen heeft een piercing ter grootte van een trekhaak door zijn tong. Bij het veertiende geschreeuwde “asociaal” dwaalt mijn aandacht wat af.

Een groepje potige scouts stapt in zijn richting. Achter de rug van de brullende miseriecolporteur ledigen ze een aanpalende lingeriezaak en sjorren vlug een machtige elastiek met het damesondergoed.

Maatjes 36 bevatten de sterkste elastieken van het universum omdat ze bestand moeten zijn tegen voortdurend vruchteloos passen. Dat is gekend.

Met behulp van een meute voorbijgangers en twee lantaarnpalen spannen ze de enorme katapult op en glippen het elastiek over het middel van de schreeuwlelijk. En laten los. Hij verdwijnt met een triomfantelijke boog over de kathedraal, richting Schelde. Onder massaal applaus geeft een grootmoeder de scoutsleider een motherfucker van een high five. Klap!

Ik schrik op van de nijdige klap waarmee hij zijn petitie weer onder het klembord klemt. Zijn speekselspeech is ondertussen afgelopen. Hij beent nog nasputterend weg en laat me achter in de plotse stilte. Ik denk aan verongelijkte vliegende aardbeien en vervolg lachend mijn weg. Een onbekende glimlacht terug. Een vreemde trakteert op een knipoog. Ze werkt, zijn petitie.

IMG_1208

Kurt Van Gasse was vorig jaar één van de genomineerden van onze columnwedstrijd met zijn fietscolumn. Hij is ondertussen onze vaste gastredacteur, samen met Hilde Devoghel die de wedstrijd won. Met deze column. In zijn hoedanigheid als boekenknecht mocht hij onder andere al Het Smelt recenseren en staan zwijmelen naast wielermonumenten. Hij wordt nooit zonder boek aangetroffen.