An American Marriage

Het is met lichte hoofdpijn dat ik An American Marriage dichtsla, op een druilerige treinreis dwars door Frankrijk, na een beetje te veel wijn op een huwelijk in de Ardèche, en onderweg naar een vakantiehuisje in de Dordogne. An American Marriage is mijn laatste aankoop uit de Shakespeare & Company in Parijs en wordt getipt door niemand minder dan Oprah. Met een stempel van ‘le point zéro’ (van waaruit alle afstanden tot Parijs worden berekend) heeft dit exemplaar ondertussen heel wat kilometers op de teller.

In An American Marriage belandt Roy, een zwarte Amerikaan, in de gevangenis voor een misdaad die hij nooit beging. Enkel zijn vrouw Celestial weet met zekerheid dat hij niet schuldig is. Maar hoe hou je een huwelijk staande als er een celstraf van twaalf jaar boven je hoofd hangt?

“What we have here isn’t a marriage. A marriage is more than your heart, it’s your life. And we are not sharing ours.”

Afwisselend horen we Roy, Celestial én Andre, vriend des huizes en getuige op hun huwelijk. Geleidelijk aan verschuiven de verhoudingen tussen het trio. Als de liefdesbrieven en bezoekjes van Celestial aan Roy stoppen, neemt Andre de plaats naast Celestial in. Maar is het passionele liefde tussen de twee jeugdvrienden, of gewoon een samenloop van omstandigheden? En is het geoorloofd om een onschuldige gevangene ook nog eens zijn vrouw af te pakken?

“Roy is a hostage of the state. He is a victim of America. The least you could do is unhand his wife when he gets back.”

An American Marriage is een teder liefdesverhaal, je kan je zo identificeren met elk van de drie personages. Hun stemmen klinken oprecht, hun twijfels menselijk. Met een scherp observatievermogen schetst de Amerikaanse Tayari Jones een huwelijk op drift: met banale leugens, dramatische conflicten en vol levensgrote dilemma’s. En de oh zo ware vaststelling dat liefde soms niet genoeg is.  Tegelijk is An American Marriage ook een politiek verhaal over het zwarte zuiden van Amerika, waar de American dream in een fractie van een seconde aan diggelen kan liggen:

“He didn’t do anything but be a black man in the wrong place at the wrong time.”

En tot slot is het een roman over menselijke waardigheid, over het diepe verlangen om iets te kunnen betekenen als je in de praktijk niets meer te bieden hebt.

“I wanted to fuck like I had money still, like I had a nice office, Italian shoes and a steel watch. How can you explain to a woman that you want to fuck her like a human being.”

Maar An American Marriage is vooral zo’n heerlijk meeslepend boek waarbij je jezelf voortdurend de vraag stelt: hoe zou ik reageren? Een boek dat je samen met een paar vrienden moet lezen of op de agenda wil zetten van je leesclub, omdat er oneindig veel voer voor discussie zit in deze driehoeksverhouding.

PS. Nog meer leestips: Herfst, Verdwaaltijd en Hoe heette de hoedenmaker?

PPS. En een huwelijksroman.