Literaire feestjes & 5 titels voor het najaar

Ik heb het hier al eens toegegeven… Eén van de redenen om met deze blog te beginnen, was: ‘Wij willen een excuus om literaire feestjes af te schuimen.’ September 2016 is op dat vlak een topmaand. Natuurlijk hebt U zich al aangemeld voor HET event op 22 september in de Leuvense boekhandel Barboek: de prijsuitreiking van de This Is How We Read columnwedstrijd. U krijgt een juryverslag (door Barbara), een intiem streepje toneel (door Rhobarber), een auteursinterview (door Katrien) én een unieke kans om te schmoozen met ons gastjurylid 2016.

Niemand minder dan Katrijn Van Bouwel velt het genadeloze eindoordeel dat de genomineerden van de winnaar zal scheiden

en voor eens en voor altijd zal duidelijk maken wie dit jaar met het boekenpakket en de cupcake toren naar huis gaat… Katrijn columnt dezer dagen voor Weekend Knack. Een proefje van haar kunnen, lees je hier.

Maar dat feestje is dus nog toekomstmuziek. Een leuke avond in het recente verleden, was de aftrap van een nieuw academiejaar bij Background Educations, de organisatie voor leergierige volwassenen met weinig tijd. Katrien, Kurt en ik gaven present op 15 september in café Sava op de Grote Markt in Mechelen,

waar Aleksandr Skorobogatov over de wortels van zijn schrijverschap sprak (voor de nieuwsgierigen: iets met incontinente hondjes, een schrijfwedstrijd voor de jeugd en een vroege identificatie met Hemingway).

En nee, Skorobogatov nam Kurt zijn brief naar aanleiding van ‘Sergeant Bertrand’ (Cossee) niet kwalijk, wel integendeel. Verrassing van de avond – voor mij – was de lezing van Thomas Decreus over het universele basisinkomen. Een thema dat mij niet meteen aanspreekt, maar dat Decreus heel boeiend wist te brengen. Kijk voor een dosis maatschappijkritiek en – filosofie vooral eens op ’s mans blog.

Nog verder in het verleden, ligt de 2e editie van WPG Café, waarop de uitgeversgroep z’n belangrijkste titels voor het najaar presenteerde, o.a. aan de hand van korte, humoristische filmpjes met Wim Helsen in een glansrol.

Wouter Deprez kwam voorlezen en Eveline, Kurt en ik hoorden dat het gegarandeerd goed komt met Deprez’s nieuwe bundel  ‘Bloemen, bijen en borstbollen‘

(met bijhorende muzikale voorleesvoorstelling). Dat Deprez herkenbaar en pakkend kan schrijven over klein gezinsgeluk, dat wist u al. Dat hij de idylle (‘wij werken aan ons tuintje!’) ook met tragedie (‘maar mama heeft borstkanker…’) kan verweven, werd duidelijk in de fragmenten die hij op WPG Café voorlas. Heel even ging er kippenvel door de zaal. Al was het daarna weer gezellig aanschuiven aan het buffet en – vooral – uitkijken naar de titels die het literaire najaar zullen maken. Een persoonlijke top 5:

(5) Wouter Deprez, Bloemen, bijen en borstbollen, uitgeverij Manteau – zie boven

(4) Katrijn Van Bouwel, De Muze en het Meisje, uitgeverij Prometheus – natuurlijk wil ik het fictiedebuut van actrice/comedienne/Charlie covermodel & This Is How We Read Columnjurylid Katrijn Van Bouwel lezen. Een roman over een meisje dat naakt poseert voor kunststudenten, een relatie met een schilder begint en zich moeilijk kan verzoenen met de eindigheid.

(3) Peter Terrin, Yucca, uitgeverij De Bezige Bij – daar heb ik het al ‘ns over gehad

(2) Anthony Marra, De Tsaar van Liefde en Techno, De Bezige Bij – een mislukte Sovjetkunstenaar krijgt de opdracht z’n broer weg te retoucheren uit officiële foto’s. Hij beslist het tegendeel te doen, en voegt z’n broer aan allerlei plaatjes toe.

(1) E.O. Chirovici, Boek der Spiegels, AW Bruna – meestal ben ik niet zo’n thrillerfan, maar deze wil ik lezen. Vijfentwintig jaar na de moord op een hoogleraar psychologie, ontvangt een uitgever een manuscript dat die misdaad beschrijft. Maar er ontbreekt een passage in het verhaal… Of is het een bekentenis?

PS: Naar welke boeken kijk jij uit in het najaar?

PPS: Op de foto: Wouter Deprez op WPG Café (foto 2) en mijn 3-jarige dochter Johanna (foto 1). Aan de toog op het kick-off evenement van Background Educations zei Kurt: ‘Ik ken uw kinderen vooral van de foto’s op de blog. Maar jij post vooral foto’s van Astrid, toch?’ Hoeveel aansporing heeft een mama nodig? #elkkindgelijk #rechtvaardigheid