Week van de (literaire) smaak

Van 12 tot 22 november loopt de Week van de smaak. Dat de boekenmeisjes literatuur graag combineren met een lekkere maaltijd had u uit reportages als de deze ongetwijfeld al begrepen, dat Eveline er bovendien behoorlijk ‘wat van bakt’ zag u hier. Dat lezen over eten heel leuk is, vindt ook Jacqueline van Boekalicious en in schrijven over eten zijn de dames van Alle dagen honger dan weer experts.

Speciaal voor de Week van de smaak selecteer ik drie culinaire romans die ik afgelopen jaar met veel plezier heb gelezen!

De troost van eten van Petra Possel (Podium)

Culinair journaliste Petra Possel hield als student al van luxe op haar bord en ruilde op kot de boterhamworst in voor achterham. Hoewel ze voor haar job vaak mag eten in sterrenzaken, besloot Petra haar leven te wijden aan ‘de eenvoudige doch voedzame maaltijd… aan eten dat vreugde en troost biedt’. Voor Petra geen rouwdieet als haar man jong komt te overlijden, maar lijstjes vol lekker eten om het verdriet mee te lijf te gaan en veel kippensoep en prosecco. Ook bij haar minnaar gaat de liefde door de maag en zijn de verrukte kreetjes boven de boeuf bourgignon het ultieme voorspel. Een warme en grappige ode aan royale maaltijden in goed gezelschap en aan het leven zelf. Van de auteur van Vrouw in de rouw. 

Aan de keukentafel van mijn schoenmoeder van Katherine Wilson (Atlas Contact)

‘Napels zien en sterven’, zei Goethe. Katherine zag Napels en ging toen pas echt leven. In 1996 doet ze een stage bij het Amerikaanse consulaat in de stad van de maffiosi. Ze ontmoet er Salvatore die haar op hun eerste afspraakje meetroont naar de keuken van zijn moeder. Via haar kookkunsten wordt ze verliefd op zijn familie, op Napels en op Salvatore zelf. Katherine zegt haar eetbuien en rommelige Amerikaanse eetgewoontes vaarwel en leert genieten van verse maaltijden. Via haar vriendinnen probeert Wilson tegelijkertijd om de Italiaanse man te begrijpen. Ze leert dat het ok en helemaal niet beledigend is om Salva een klap te verkopen als hij fysiek te ver gaat en dat enkel Italiaanse nerds betrouwbaar zijn. Tot slot deelt Wilson vier Napolitaanse recepten van haar schoonmoeder. Een zinnelijke verheerlijking van het carnale.

Keukens van het Grote Midwesten van J. Ryan Stradal (Prometheus)

Met een foodie als vader en een wijnsommelier als moeder is Eva voorbestemd om een foodsnob te worden. Als baby proeft ze dagelijks van een uitgekiend menu (gepureerde varkensschouder op 12 weken?) en op haar elfde kweekt ze bijzonder pikante chilipepers voor een Mexicaans restaurant. Hoewel Eva weet dat haar ouders het goed bedoelen groeit ze op met het gevoel dat ze elders thuishoort. Na enkele culinaire omzwervingen ontwikkelt Eva zich van een onzeker meisje tot een wereldberoemde topchef die in haar geheimzinnige pop-up eetclub ontroerende menu’s bereidt die haar levensverhaal vertellen. Maar kent Eva haar echte familieverhaal wel? Een psychologische roman over gerechten die je vervoeren en waarin smaak, identiteit en herinneringen samenkomen. Een opmerkelijk debuut tegen de achtergrond van de hedendaagse culinaire geschiedenis!

PS Deze recensies verschenen afgelopen jaar in Psychologies.