Persoonlijk,  This Is How We Read

Schrijvers voor Brussel

“Laten we beter leren weten, niet meer morsen met de dagen die al die anderen, daar, zomaar, opeens zijn kwijtgeraakt.”

Griet Op de Beeck

“Ik hou mijn hart vast.
Vreselijke en onmenselijke daden treffen ons weer.
Deze keer dichterbij.
Ik hoop dat het einde van al dit lijden nabij is.
Ik hoop dat we onze woede en teleurstelling naar een goede richting kunnen wijzen.
Ik hoop dat we Liefde niet opgeven.
Ik hoop dat jullie allemaal ongedeerd zijn.
Mijn excuses voor een Tekort aan woorden.”

Ish Ait Hamou (op Facebook)

Bekijk ook zijn emotionele getuigenis over zijn teleurstelling in de mens.

1012708_10209047672938066_4971957070685835789_n

Randall Casaer

“So much hatred of a few, so much sadness for many ‪#‎brussels”‬

Saskia de Coster (op Facebook)

“Hoe totaal harteloos de mens kan worden. Het gekke is, we beginnen ons leven min of meer gelijk, met min of meer dezelfde dromen, idealen en goedheid, en dan zie je een heleboel mensen in onmensen veranderen. België, Belgen, sterkte!”

Aleksandr Skorobogatov (op Facebook)

“Voor een dag waarop woorden ontoereikend zijn:
Erbarme dich,
Mein Gott,
Um meiner Zähren willen
Schaue hier,
Herz und Auge weint vor dir
Bitterlich.”

Isabelle Rossaert (op Facebook)

“Het antwoord op massahysterie is niet massaverontwaardiging of rouw, maar innerlijke kalmte vinden en uitrusten.”

Abdelkader Benali (op Twitter)

“Godverdomme. Die wanhopige klootzakken hebben 22 maart geclaimd.
Meer krijgen ze niet.”

Joost Vandecasteele doet verslag van zijn 22 maart.

PS: Een Israëlische roman ‘leest’ anders na Brussel.