Gedichtendag: jeugdnostalgie

Van kindsbeen af heb een passie voor lijstjes. Zo klasseerde ik jarenlang de liedjes die ik op cassette had in een soort van fichebak met steekkaarten per popster. En gezien ik al een boekenmeisje was lang voor Goodreads bestond en er digitaal wordt bijgehouden of je je reading challenge van het jaar al hebt bereikt en waar je momenteel in bezig bent, noteerde ik braaf in schriftjes welke boeken ik had gelezen.

Eén van die schriftjes – een oerlelijke/überschattige kaft met muisjes – haalde ik deze week even van onder het stof. Het lijstje dateert van het jaar dat ik – why o why – De Celestijnse belofte en De paardenfluisteraar had gelezen en doet verdacht veel denken aan een verplichte leeslijst met De groeipijnen van Adriaan Mole en de Odysseus vertaling van Imme Dros. Als ik wat verder blader in dat schriftje stuit ik op pagina’s zorgvuldig in vulpen (met hier en daar wat sporen van een tintenkiller) overgepende citaten en gedichten en moet ik toegeven dat mijn literaire smaak van toen toch al best op niveau  – en ook wel wat klassiek – was met gedichten van Bertus Aafjes en Hans Andreus.

Een fijne verrassing ook – toen ik van de schok was bekomen dat ik een liedtekst van Marco Borsato had neergeschreven – dat ik als tiener blijkbaar al was gevallen voor de eenvoudige poëtische taal van Herman De Coninck. Ik had net zijn De lenige liefde uitgeleend uit de bib en – een pagina verder dan Marco B.’s tekst – het wondermooie Zwaan overgeschreven. Op Gedichtendag deel ik dit graag met jullie.

PS: Nog een throwback naar de boeken uit mijn kindertijd.