Should he stay or go

Het grote voordeel aan een ruime boekencollectie met veel to-readmateriaal? Dat je kan shoppen in je eigen boekenkast. Omdat mijn appartement echter blijft kreunen onder al die kilo’s boeken, deed ik afgelopen week een klein experiment. Zes dagen lang pikte ik een ongelezen boek uit de rekken. Elk boek kreeg 30 pagina’s de kans om mij ervan te overtuigen om te mogen blijven. Niet overtuigd na 30 pagina’s? Dan werd het boek onverbiddelijk aan de deur gezet.

Het resultaat van 6 dagen: “should he stay or should he go”.

Hoe alles moest beginnen van Thomas Verborgt (Nieuw Amsterdam)

Het is pas op pagina 65 dat ik dit efemere liefdesverhaal voor het eerst dichtklap. Hoe alles moest beginnen mag meteen mee op reis naar Frankrijk en dat is helemaal dankzij dit soort van passages:

“Alle tijd loopt voortduren door elkaar heen, toen misschien ook al, alleen hadden we nog niet zoveel tijd achter ons. Niemand gaat dood, dacht in in die aula, en ik zei dat niemand echt doodgaat, behalve als je niemand kent, maar ook dat is niet waar, want ergens is er een rivier waaraan je zat toen je jong en klein was met een lang leven voor de boeg, en je gooide steentjes in het water en je hoorde jezelf opgetogen ademen bij het zien van de kringen in het water en er liep iemand voorbij die glimlachte, ergens is er een huis waarin je speelde, ergens iemand die je gezien heeft toen je voor het eerst naar school liep, gespannen en opgewonden, je hebt deelgenomen aan onze tijd.”

conclusie: stay

Echt van Guillaume Van der Stighelen (Lannoo)

Toegegeven, misschien is het de vermoeidheid na een laat avondje in Frankrijk die me afleidt, maar het is moeilijk concentreren op dit essay van reclameman Guillaume Van der Stighelen. De ideeën zijn sterk, over de illusie die we consumeren terwijl we verlangen naar echtheid, over onze vermeende onechtheid alvorens we onszelf vinden, maar in het verhaal eromheen vind ik weinig aansluiting. En ook na een dutje in de tgv naar België kan Guillaume me niet meer bekoren.

conclusie: go

Dag, ik ga vrijheid halen van Aurelia van Maalen (Prometheus)

De vader van Aurelia vertrekt net voor haar afstuderen van de ene dag op de andere naar Somalië waar hij een nieuw land wil stichten. Hij raakt er verwikkeld in politieke ontwikkelingen en settelt zich met een nieuwe vrouw. Zijn gezin in België laat hij achter. Een boeiend verhaal over allesoverheersende idealen en niet-alledaagse keuzes dat intrigeert. Meteen na de eerste 30 pagina’s begin ik interviews en artikels over Aurelia en Michiel van Notten te googelen. Maar of de libertariër echt een miskend genie was, zoals hij zijn dochter toevertrouwde bij haar bezoek, daarvoor zal ik verder moeten lezen!

conclusie: stay

De goede lezer van Damon Young (ten have)

Lezen over lezen, ik doe dat graag. En ja, dat mag wat filosofisch zijn. Zo genoot ik enorm van Het verdriet van anderen van Philip Huff waarin hij het aan de hand van zijn lievelingsboeken heeft over de voordelen van lezen. Hij doet dat onderbouwd maar toegankelijk. Het was naar die combinatie dat ik zocht in De goede lezer. Helaas schrijft Young een pak zwaarder, minder anekdotisch ook. Eerlijk? Zelfs van de eerste 30 pagina’s heb ik een stukje geskipt.

conclusie: go

Gouden bergen van Francis Spufford (Nieuw Amsterdam)

Tegenwoordig maak ik er een sport van om films te bekijken die buiten mijn comfortzone liggen. Want misschien is het maar een idée fixe dat ik niet houd van actiefilms of Bollywood scenario’s.

Passeerden deze week al de revue? Spaghetti western My name is nobody en zwartwit klassier Deadline USA. Vanuit datzelfde idee sloeg ik ook Gouden bergen open, een historische roman over een rijke man in het 18de eeuwse New York. Bijna was het gedaan na de eerste zin (24 regels met ettelijke bijzinnen), maar dan raakte ik nieuwsgierig naar de mysterieuze mister Smith en zijn opwinding over the city that never sleeps:

“Want ervaart eenieder voor wie de wereld relatief nieuw is niet die zintuigelijke opwinding, die snellere ademhaling en die stijgende verwachting wanneer in elke steeg een nieuw avontuur kan wachter, achter elke deur gevaar of genot of gelukzaligheid kan schuilen.”

conclusie: stay

Mannen leggen me altijd alles uit van Rebecca Solnit (Podium)

Rebecca Solnit is zowat de voorloper van de #metoo campagne, jaren geleden al riep ze vrouwen op om hun verhalen van onderdrukking en misbruik te delen. Om het hele Bart De Pauw verhaal wat context te geven, las ik het titelessay uit Mannen leggen me altijd alles uit. Het gaat over hoe mannen haar en andere vrouwen alles uitleggen “ongeacht of ze weten waar ze het over hebben”. Het leidde tot de hashtag mansplaining waarmee vrouwen op Twitter voorbeelden tweeten van mannen die hen uitleggen wat ze zelf al weten. Solnit is echter veel meer dan een feministe, ze schreef over het klimaat, politiek, kunst… Een polyvalente stem die ik van plan ben om te volgen. In deze bundel ben ik alvast beland bij dit stukje over Virginia Woolfs duisternis:

“Wolf gaf ons eindeloosheid, ongrijpbaar, om direct te omarmen, vloeibaar als water, onuitputtelijk als verlangen, een kompas om mee te verdwalen.”

conclusie: stay

Het verdict van 6 dagen wikken en wegen? 4 boeken mogen blijven en 2 exemplaren moeten de deur uit. Een geslaagd experiment? Ja en nee. Ik heb eindelijk een aantal boeken van de stapel gehaald die maar bleven liggen, ik heb nieuwe auteurs ontdekt en mijn nieuwsgierigheid raakte geprikkeld. Anderzijds liggen er nu 4 boeken te wachten om gelezen te worden, 4 boeken waar ik wel eventjes van heb geproefd maar die me voorlopig onvoldaan achterlaten. Nu eerst maar weer eens een boek van A tot Z lezen.

PS. Klassiekers uit mijn boekenkast die ik nooit uitlas.