Zonder bagage

Koffers pakken. Afwegen of een zesde paar schoenen echt te veel is. Proppen om ritsen dicht te krijgen. De Texaanse auteur Clara Bensen lost het anders op. Ze vertrekt op reis zonder koffers, met enkel de kleren om haar lijf en een klein handtasje met een smartphone, kredietkaart, lipbalsem en een flesje deo. Bensen en haar man Jeff kennen elkaar drie jaar en deden Zuid-Amerika, de Kaukasus, Scandinavië en Japan al aan. Met 0 valiezen in het kielzog. Haar debuut, Zonder Bagage, is een fabelachtig verslag van hun eerste reis.

 “Zonder bagage op een luchthaven staan lijkt heel erg op de droom waarbij je arriveert op een feestje en erachter komt dat je de enige bent die vergeten is zich aan te kleden.“

Clara komt net uit een existentiële psychische crisis, Jeff zit in een scheiding en bivakkeert illegaal op zijn kantoor op de universiteit. Ze leren elkaar kennen via de datingwebsite OKCupid. De klik is onmiddellijk, duizelingwekkend en intens. Maar als lid van de ongebonden Millenniumgeneratie kunnen en durven ze hun relatie met elkaar niet uitspreken.

“De regeling plaatste ons midden in de gelederen van een nieuwe generatie van romantici die het formele daten van weleer afwijzen ten gunste van ‘hangen’, waar minder bij kwam kijken. ‘Hangen’ wordt gedefinieerd met nonchalante non-dates die in de regel plaatsvinden terwijl zich op de digitale achtergrond nog een hele reeks toevallige interesses ophoudt.”

Na drie weken vraagt Jef, de eeuwige aanhanger van vrijheid, of ze mee wil reizen van Istanbul naar Londen. Zonder koffers, zonder reserveringen en zonder budget.

“We waren één klik verwijderd van het reserveren van twee enkele reizen naar Istanbul en retourtickets vanaf Londen. (…)Op dat moment leek het niet overdreven roekeloos om na een maand verkering naar de andere kant van de wereld te reizen – riskant misschien, maar niet roekeloos.”

Bensen citeert Leonard Woolf, Sylvia Plath, Alain De Botton en Shakespeare. Ze tast haar limieten als net herstelde psychiatrisch patiënt af in een trip waarin angst en schoonheid een robbertje uitvechten.

Je gebruikt tal van filosofische referenties?

Ik heb de verhalen en gedichten van anderen altijd gebruikt als coping mechanisme. Dat sijpelt door in mijn schrijven. Eén van mijn favoriete quotes is er één van de dichter Rainer Maria Rilke, een levenshouding waar ik mij nu nog aan vastklamp:

“Let everything happen to you / beauty and terror / just keep going / no feeling is final.”

Welke reisepisode vergeet je nooit?

Jeff en ik waren aan het couchsurfen bij een getrouwd stel in Tbilisi in Georgië. De man regelde een rondleiding in Stalins grootste Sovjet staalfabriek door ons te profileren als twee prominente nucleaire wetenschappers. Ik beleefde er enkele van mijn meest surrealistische uren: ons vaag voordoen als wetenschappers terwijl we tussen kuipen gesmolten staal laveerden. En de PR mensen maar foto’s nemen voor hun website.

Zonder Bagage, Clara Bensen, Nijgh en Van Ditmar.

Deze recensie verscheen eerder al in Elle België.