Uitgelezen

Slechte seks, goed verhaal

Als boekblogger wil je bij de literaire voorhoede horen. Weten welke publicaties worden verwacht, mee zijn met trends, als eerste de hypes signaleren. Dat was zo’n beetje het idee achter This Is How We Read. Ik begon toch geen blog om vijf maanden nadat de online discussie over een topic was losgebarsten, nog even in te pikken? Als ’the last one to be in the know’… Euh, in theorie niet nee. Maar het is wel wat ik vandaag ga doen.

Gisteren werkte ik van thuis, maar ik had nogal een off day. Lastige klusjes uitstellen, uit het raam staren, beetje doelloos surfen op internet – een off day dus. Tot ik in een kort artikel op De Standaard een verwijzing tegenkwam naar het verhaal ‘Cat Person’, blijkbaar gepubliceerd op The New Yorker en daar in sneltempo uitgegroeid tot ‘het meest gelezen verhaal van 2017’. (Even de berichtgever bij De Standaard aan de oren trekken: niet ‘het meest gelezen verhaal van 2017’ tout court…)

Nu is het geen geheim dat ik goede ervaringen heb met korte verhalen op The New Yorker. Bovendien is een echt goed verhaal lezen een prima en pijnloze manier om een off day op minder dan een uur om te buigen in een dag waar je echt iets aan hebt gehad. Gisteren las ik ‘Cat Person’ van Kristen Roupenian en – ook al gingen tienduizenden mensen me voor, werd haar verhaal al druk becommentarieerd in kranten en magazines wereldwijd en was ze zelfs al in Vlaanderen te gast tijdens Behoud De Begeerte 2018 (ja, ik heb de hype echt wel Gemist met een hoofdletter…) – dat maakt van gisteren een goed bestede dag.

Allen naar de site van The New Yorker dus, om daar het verhaal en het interview met de schrijfster te lezen. Tenminste als je zin hebt in een verhaal over een 20-jarige sophomore studente, die op date gaat met een 34-jarige kattenliefhebber over wie ze niet zoveel weet – alleen dat hij grappige sms’jes stuurt. De date loopt niet zo geweldig en de eerste kus is helemaal een ramp:

It was a terrible kiss, shockingly bad; Margot had trouble believing that a grown man could possibly be so bad at kissing. It seemed awful, yet somehow it also gave her that tender feeling toward him again, the sense that even though he was older than her, she knew something he didn’t.

Uiteindelijk zal Margot die avond nog met hem naar bed gaan – iets waar ze achteraf naar zal verwijzen als ’the worst life decision I’ve ever made’. Waarom ze het dan doet? Omdat ze moeite heeft om aan zichzelf toe te geven dat haar hoge verwachtingen van de date ongegrond waren? Omdat ze liever positieve interpretaties van vervelende situaties verzint, dan de waarheid onder ogen te zien? Omdat ze geen elegante manier ziet om eronderuit te komen? Lees Cat Person en je bent helemaal gewapend voor de volgende discussie over ‘seks met wederzijdse toestemming’.