Drie beelden, drie boekendingen in tijden van corona #4

Voor De Standaard Magazine interviewde ik dichteres Amina Belôrf. Zij debuteerde in volle coronacrisis met Zonder het licht te breken. Dat had een ramp kunnen zijn, maar zo ziet Amina het niet. Vergezeld van een persoonlijke boodschap, begon ze haar boek zelf op te sturen naar de lezers: ‘Me in deze stille dagen kunnen richten tot de mensen geeft een houvast…’

Ondertussen zijn de boekhandels natuurlijk weer open, maar kan je nog steeds een gesigneerd exemplaar bestellen via aminabelorf@gmail.com.

Bij de afhaalbib bestelde ik een paar weken geleden Zes maanden in de Siberische wouden van Sylvain Tesson. En gisteren had Sylvain me mee vanaf de openingszin: ‘Ik had me voorgenomen om voor mijn veertigste als een kluizenaar in het bos te gaan wonen. Zes maanden heb ik in een Siberische blokhut aan de over van het Bajkalmeer gezeten, op de punt van de Kaap van de Ceders van het Noorden. Het eerste dorp op honderdtwintig kilometer afstand, geen buren, geen toegangswegen, sporadisch bezoek.’ Ik denk dat ik mijn ultieme lockdownboek heb gevonden. Met dank aan de boekentips bij dit reisverslag.

Auch, wie had in het winterse Oostende gedacht dat het minstens vijf maanden (& still counting) zou duren vooraleer de redactie nog eens voltallig kon samenkomen. Om het gemis te compenseren zoomden we afgelopen donderdag tot Kurt er letterlijk bij in slaap viel. Helaas maakte Barbara ons een half uur later weer klaarwakker, met dit onheilsbericht uit letterenland. En dan wisten we nog niet, dat er een dag later nog één zou volgen. Geen boekenbeurs in 2020!