De jonge bruid

Aan het ontbijt blijven zitten tot de middag… Sounds like heaven! Afgelopen maandag kwamen Barbara, Eveline en ik in de verleiding in guesthouse Number 11 in Brugge. Wat we daar deden, dat ga ik nu nog niet verklappen. Vast staat dat ik de ultieme ontbijtroman, De jonge bruid  van Alessandro Baricco meehad. Het was winnares van de columnwedstrijd, Hilde Devoghel – met wie ik een liefde voor Sandro Veronesi deel – die me het boek aanraadde. Toegegeven, het verhaal heeft me betoverd.

“Weegt het u niet zwaar om altijd zo perfect te moeten zijn?”
“Nee, integendeel. Het ontslaat me van het zoeken naar andere doeleinden voor mijn handelingen.”
“Hoe bedoelt u?”
“Ik hoef me niet elke dag weer af te vragen waarom ik leef.”

In een Italiaanse familie sterven de familieleden al meer dan honderd jaar ’s nachts. Iedere dag zitten de betoverend mooie Moeder, de Vader met een hart van glas en de eeuwig slapende Oom dan ook uren aan de ontbijtdis met de Dochter en Zoon om het overleven van de nacht te vieren. Als op een dag de Jonge Bruid aan de deur staat, klaar om te huwen met de Zoon, maakt huisknecht Modesto – in afwezigheid van de Zoon – de jonge vrouw wegwijs in de vreemde en soms absurde rituelen van deze bijzondere familie. Terwijl de Jonge Bruid wacht op de terugkeer van de Zoon leert ze dat de nacht wordt gevreesd, boeken en ongelukkigheid zijn verboden en dat de kalmte van de Vader immer moet worden gerespecteerd. Op een dag wijden Modesto en de Vader haar echter in in alle familiegeheimen…

De jonge bruid is een mysterieuze roman met mythische personages over de magie van de herhaling (‘de enige nauwkeurige handeling’) en de betovering van schoonheid. Baricco schrijft tegelijkertijd een metaroman door een getormenteerde schrijver nadrukkelijk aanwezig te laten. Baricco hanteert hiervoor een fascinerend en soms verwarrend vertelperspectief waarin hij regelmatig springt van de schrijver naar de andere personages:

‘hoe ik soms min of meer plotseling van vertelstem verander, om redenen die me op dat moment geraffineerd technisch voorkomen’.

Naarmate de roman vordert, wordt het verhaal zinnelijker. Zonder ooit al te expliciet te worden lees je tegelijkertijd over de seksuele ontluiking van de Jonge Bruid: van aseksualiteit, over de verleiding, de eerste masturbatie en een pril orgasme tot prostitutie. Een sprookje voor volwassenen!

De Italiaanse auteur Alessandro Baricco won met zijn romans verschillende internationale prijzen en is vooral bekend om zijn boek De Barbaren waarin hij kritiek levert op de mythe van het culturele verval. Op 10 februari wordt hij door de KULeuven bekroond met een eredoctoraat. De schrijver gelooft heel erg dat je bent wat je leest en dat je lievelingsboeken veel over jou vertellen! Wat dat betekent voor fans van De jonge bruid?!

De jonge bruid, De Bezige Bij, 224 p