Boekenbal op den buiten

Ook wij hebben af en toe rust nodig. Ik ga u hier even de tijd geven om de vorige zin opnieuw te lezen en uw verbazing te verwerken. Zo, hier bent u alweer. Dat viel mee.

Rust, die vonden we in de buurt van Veurne. In een boerderij middenin het vlakke land. Het vers omgeploegde land reikt tot aan de horizon, en hier ligt die horizon veel verder dan elders. In de totale stilte gaat ons steevast van hot naar her ijlend brein prompt cold turkey. Een uit de bocht gevlogen zeebries komt brutaal aan de vensterluiken rammelen, om dan jammerend door de schoorsteen te verdwijnen. Snugger. We hadden net de kachel roodgloeiend gestookt.

Zien we daar in de verte nu schimmige figuren, schuifelend door de modder met een omgekeerd soepbord op het hoofd en met de bayonet op het geweer? Het zal ons leren om in Het Ardennenoffensief van Ian Kershaw te duiken, dat we hier in de rekken vonden, samen met een ware stortvloed aan vondsten om onze leeslijst aan te dikken als was het een kalkoen in de laatste rechte lijn naar Kerstmis.

Want terwijl het hier zo idyllisch is dat onze schoenen van onze voeten ploppen wanneer we uit het raam kijken -aan de boer die weldra mijn laars uit zijn pikdorser moet peuteren: sorry- werden we pas echt van onze kousenvoeten geblazen door het gevoel van herkenning bij de boeken in de kasten.

Tjokvolle kasten tot naast de badkuip, voor stoere boeken die vinden dat angst voor papier maché iets is voor oude kranten.

We vonden er een stoet boeken die erg hoog scoren op ons favorietenlijstje. Van Philip Roth zagen we niet alleen het brandend actuele Het complot tegen Amerika, maar ook zijn ontnuchterende allegorie Alleman dat het leven van een man beschrijft aan de hand van zijn aandoeningen. Roddy Doyle’s Paddy Clarke Hahaha!¸over hoe een Ierse knul in vingerknip van jongen man wordt wanneer zijn vader het gezin in de steek laat, staat in ons geheugen gegrift, net zoals Arthur Japins Een schitterend gebrek, waarin een jonge vrouw de pech te beurt valt verliefd te worden op serieversierder Casanova. Voeg daar nog een paar volumes puur plezier aan toe, zoals Patricia Highsmiths Talented Mr. Ripley, Slaap van Annelies Verbeke en Jonathan Safran Foers moderne klassieker Extreem Luid & Ongelooflijk Dichtbij. Foers personages zijn soms letterlijk ijzersterk, zoals de man die voor elke dag dat hij zijn overleden vrouw mist een spijker in zijn bedframe slaat en het zo langzaam verandert in een enorme stalen magneet.

Met zoveel overeenkomsten in de kast zijn we natuurlijk extra benieuwd naar die exemplaren die we nog niet hebben gelezen. Zoals Verlossing van Anthony Doerr, wiens Als je het licht niet kunt zien zowat het beste boek is dat we de afgelopen maanden in handen hebben gehad. We zetten meteen ook Erwin Mortiers Gestameld liedboek -veel over gehoord, maar nooit gelezen- en de biografie van Churchill door Roy Jenkins op de lijst. Samen met Een vervelende geschiedenis van Tsjechow, naar verluid de absolute meester van het kortverhaal, zodat ik eindelijk een eind kan maken aan de schande dat ik hem nog niet heb gelezen. Kurtoisie, het boek naar het gelijknamige TV-programma waarin Kurt Van Eeghem met veel humor de etiquette uitlegt, is uiteraard voor een boekenknecht die zijn manieren moet kunnen houden een perfect match. Of hij kan zijn promotie tot boekenbutler op zijn dienblad schrijven.

Ondertussen is de nacht gevallen en staat de zwarte horizon tegen ons slaapkamerraam. De aangebrande zeebries is terug. Hij heeft vriendjes meegebracht. Ze huilen door de kieren en gaten en laten met gezamenlijk geweld de plankenvloeren kraken. Als je dan goed luistert lijkt het alsof beneden een getormenteerde ziel met zijn zware laarzen over de planken ijsbeert. Een uitstekende sfeer om in de Spookverhalen van Gogol te duiken, me dunkt.

PS: ik vermeld nu wel twee dooie Russen, maar voor het echte werk klop je beter aan bij Barbara.