Stay peculiar

Literatuur en glamour, oftewel gliteratuur. Het is een combinatie waar wij wel warm voor lopen. Toen Laura Decaluwé van uitgeverij Clavis ons een red carpet uitnodiging stuurde voor de filmpremière van Miss Pelegrine’s Home for Peculiar Children, de verfilming van de Ransom Riggs bestseller, vonden wij dat alvast een mooi excuus voor nieuwe oorbellen. Afgelopen donderdag hadden Eveline en ik dan ook onze allereerste filmdate ooit.

Acquirerend Clavisredacteur Kristien Werck is duidelijk tevreden over het verwerven van de vertaalrechten van De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine. Ze was al verliefd op het boek nog voor het grote bekendheid verwierf in Amerika. Ze ontdekte het bovendien quasi toevallig, dankzij een tip van haar zus. Dat er nu ook nog een film uitkomt, is mooi meegenomen voor de uitgeverij. En de link naar Antwerpen, dat is gewoon een bonus! “Niet alleen Tim Burton filmde in Antwerpen. Ook Ransom Riggs nam er zijn boektrailer op, niet in hetzelfde huis als in de film weliswaar. Toen Riggs eens op bezoek was bij de uitgeverij, gingen wij samen met hem op onze rubber laarzen en met een filmploeg in ons kielzog op zoek naar de woning uit de clip. Helaas voor ons was de eigenaar van het pand niet blij met de aandacht en werden we al snel verjaagd.”

Het verhaal van Ransom Riggs is op zijn minst peculiar te noemen. Als kind raakt Jacob gefascineerd door de avonturen van zijn grootvader Abe in het weeshuis van miss Peregrine. Dat wordt bevolkt door jongens en meisjes met de meest zonderlinge eigenschappen. Als Jacob aan het puberen is, komt zijn grootvader op de proppen met monsters die hij moet verslaan. Is hij zijn verstand aan het verliezen? Dan vindt Jacob het lijk van Abe met uitgerukte ogen. Net voor de oude man zijn laatste snik geeft, geeft hij zijn kleinzoon een cryptische boodschap mee. Die inspireert Jacob om op zoek te gaan naar het weeshuis van miss Peregrine op het eiland Cairnholm.

Dan begint het meest fantastische stuk van de film. In heuse Alice in Wonderland stijl belandt Jacob tussen fantastische figuren als de onzichtbare Millard die vaker naakt dan gekleed rondloopt, de profetische Horace die iedere avond zijn dromen projecteert en de vliegende en mooie Emma die op aarde blijft dankzij loden schoenen.  Allemaal zijn zij tijdgenoten van zijn grootvader die in een zich eeuwig herhalende loop telkens opnieuw 3 september 1940 herbeleven dankzij de magische krachten van miss Peregrine.

Tim Burton zorgde voor een mysterieuze setting op een Welsh eiland, voor fascinerende personages en sterke kind-acteurs die bevreemden en aantrekken en een gothic sprookjessfeer die de meest onwaarschijnlijke omstandigheden aanvaardbaar maakt. Het filmplezier spat eraf. Ik kon wel blijven kijken naar de ietwat griezelige tweeling, de jongen met een zwerm bijen in de maag en het lieflijke meisje met een monstrueuze mond op de rug. Jammer dat op het einde van de film het actiegehalte de overhand krijgt. Nergens voor nodig volgens mij om van de ene loop, in gevecht, in flashback, in romantische scène te belanden. Ik had voor eeuwig kunnen vertoeven in de 3 september loop van het bijzondere universum van Miss Peregrine. En dat is peculiar genoeg voor een non-fantasy boekenmeisje!

PS: Moesten jullie in de Antwerpse straten een verongelijkte grote vent met een pruillip als een afdak zien ronddwalen, dan is dat hoogstwaarschijnlijk onze boekenknecht Kurt. Hij mocht niet mee. Toegegeven, hij heeft de drie delen van Ms Peregrine’s Peculiar Children gelezen. Toegegeven, hij heeft het eerste deel in een piepkleine boekenwinkel Kopenhagen ontdekt toen op het vasteland nog niemand van Ransom Riggs hard gehoord, laat staan dat er toen iemand aan een Nederlandse vertaling dacht. Toegegeven, hij is ooit speciaal naar Parijs gereden voor een tentoonstelling over Tim Burton en hij kan dat bewijzen. Maar toch. Zijn weigering om een nieuw maatpak aan te schaffen en in een outfit TIHWR waardig op de rode loper te verschijnen heeft hem de das omgedaan. Toon hem dus geen medelijden, maar de weg naar Armani.

PPS: Beste boekenknecht, vergeet tussen het mokken door niet aan je verslag van de boekvoorstelling van Woensdag van Mathijs Duyck te werken. Je deadline is volgende donderdag. Verontwaardigd proza en ander gepruttel over de gemiste première kan je ondertussen altijd sturen naar talktothehandbaby@thisishowweread.be

PPPS: En, tot slot, beste knecht, laten wij graag weten dat wij ook genoegen nemen met een pruttelende boekenknecht gekleed in Hugo Boss, mocht de wintercollectie van Amani tegenvallen. Moeilijk zijn we niet.