Echt (n)iets voor

Imker over boeken en bijen (1)

Bookface Bart
Bookfacen! Bart deed het al voor het een trend was.

Op kerstdag deed ik – in het kader van een opruimactie – al mijn familieleden een boek cadeau. En hierbij hoorde een opdracht. Eerst moesten ze raden wie welk boek zou krijgen. Voor mijn schoonbroer Bart voorspelde mijn vader dat het een boek over bijen zou zijn, niet de bijen van ‘de bloemetjes en de bijtjes’, maar echte bijen want mijn schoonbroer is imker. Hij zat er pal op want ik koos voor Bart De bijen van Laline Paull, een bejubeld debuut dat zich afspeelt in een bijenkorf. De tweede opdracht voor Bart was om het boek te lezen en er een interview over te geven. Je ziet, familiefeestjes met mij zijn fun, fun, fun!

Een maand later ga ik langs bij Bart en mijn zus. Om in het bijenthema te blijven, krijg ik een stukje zelfgemaakte appeltaart met honing gepresenteerd. Dan beginnen we aan een drie (!) uur durend gesprek over boeken en bijen. Bart is een belezen jongen die als Arabistieker alles verslindt over het Midden-Oosten en graag nadenkt over de ‘staat van de wereld’. Bovendien heeft deze imker zijn hele huis eigenhandig verbouwd, is hij expert in elektronica, licht en geluid en kweekt hij planten en groenten. Geen onderwerp, of Bart kan erover meepraten.

Bart leest om nieuwe en andere emoties te ervaren. Hij houdt bijvoorbeeld van horror omdat hij angst zo’n sterke emotie vindt. Bart leest ook graag goed en grondig. Vaak leest hij iets, zoekt hij het op en wijkt zo af. Ik vroeg hem naar vijf boeken waar hij spontaan van gaat jubelen en ben benieuwd of er in zijn selectie iets voor mij zit.

  • Gustave Flaubert, Salammbô, Athenaeum:

‘Een historische roman over het Carthaagse huurlingenleger dat in opstand komt als het geld op is. Dan wordt de legergeneraal verliefd op prinses Salammbô en gaat het leger ten onder. We weten zo weinig over de Carthaagse cultuur, terwijl die op een bepaald moment toch evenwaardig was aan de Romeinse. De meesten kennen enkel Hannibal die met zijn olifanten over de Alpen trok net voor Carthago door de Romeinen met de grond werd gelijk gemaakt. Hannibal figureert in deze roman nog als kleuter.’

Ik las enkel Madame Bovary van Flaubert. De moeite waard om even uit te checken. 

  • William Golding, Heer van de vliegen, Atlas-Contact:

‘In dit anti-oorlogsboek belandt een groep jongens op een onbewoond eiland na een vliegtuigcrash. De jongens hebben grootse idealen over de democratie maar al snel ontstaat er een machtsstrijd. Het beest ‘dat in ieder van ons zit’ komt naar boven en de situatie ontaardt. Op het einde wordt een van de jongetjes gered door een soldaat. Eerst vond ik dat maar een flauwe happy ending. Maar dan besef je dat er bij die soldaat een oorlogsschip hoort en dat het jongetje misschien nog veel ergere dingen te wachten staat. Het boek toont dat de beschaving maar een hele dunne laag vernis is. Het deed me denken aan het Standford Prison Experiment van psycholoog Philip Zimbardo (waarop de film Das Experiment is gebaseerd). Daar zie je ook hoe goede mensen tot kwaadaardige dingen in staat zijn.’

Gelezen en goedgekeurd!

  • Algernon Blackwood, The willows:

‘In dit kortverhaal verdwalen twee mannen tijdens hun kajakafvaart op de Donau. Ze moeten overnachten op een eiland. Wat er gebeurt, is zo erg dat je je afvraagt of de verteller gek is geworden of dat het allemaal toch waar is. Ik weet niet wat erger is. H.P. Lovecraft, dé horror auteur die trouwens Michel Houellebecq sterk beïnvloedde, noemde dit verhaal zijn favoriet. In het horrorgenre hou ik ook van Thomas Ligotti. Deze cultfiguur is een echte pessimist voor wie optimisme een vertekening van de realiteit is. Zijn Conspiracy against the human race geeft een horrorbeeld van de echte wereld.’

Bij horrorfilms knijp ik spontaan mijn ogen dicht maar Bart heeft me enthousiast gemaakt over The willows. Dit zet ik op mijn to read-lijst. 

  • Douglas Adams, Last chance to see:

‘Dit boek is minder bekend dan The hitchhiker’s guide to the galaxy maar even grappig. Douglas Adams doet verslag van een BBC documentaire die hij maakt over bedreigde diersoorten. Zijn beschrijvingen van de met uitsterven bedreigde dieren zijn fenomenaal. Daaronder zit altijd een laag verdriet om hun nakende dood. Hilarisch is ook zijn verslag van zijn zoektocht naar een condoom in China om met zijn micro onder water het geluid van dolfijnen in de Yangtze vast te leggen.’

De Youtube-filmpjes van Douglas Adams blijken perfect om even te ontspannen! Leuke ontdekking.

  • De strips van Thorgal, le Lombard:

‘Van veel boeken herinner ik me nog waar en wanneer ik ze heb gelezen. Mijn eerste Thorgal koos ik uit in Happyland toen ik 13 was. Al die kleine schilderijtjes, bijna geen tekstballonnen… het was een revelatie. Thorgal lijkt wat op Superman. Hij komt uit de sterren maar wordt opgevoed door vikings. Deze strips bevatten alles wat ik leuk vind in een boek: een avonturenverhaal met een diepere betekenis, science fiction en psychologie. De laatste Thorgals zijn jammer genoeg van mindere kwaliteit. Andere strips die ik kan aanraden zijn Blast, Labyrinthen en Maus. Ook de jazzy Blacksad strips vind ik erg goed.’

Ik moet dringend meer strips lezen. Bart heeft me alvast op weg gezet. 

Benieuwd wat imker Bart vond van De bijen?