De 15 mooiste openingszinnen…

Hij ligt in de winkels: onze tweede scheurkalender met 365 prachtige openingszinnen en evenveel korte recensies. Sterker nog, De Standaard der Letteren tipte De Eerste Zin 2025 dit weekend als ‘zalig talig’ eindejaarscadeau. Als redactie bloemleesden we intussen meer dan 700 beginzinnen van boeken. Onze 15 Nederlandstalige en internationale favorieten? Die lees je hier!

Het leek ons een leuke stunt om de tweede editie van onze scheurkalender in de spots te zetten: een verkiezing van de allermooiste openingszin ooit. We stelden met de This Is How We Read-redactie twee longlists van 15 pareltjes op en vroegen jullie om te stemmen op dé zin die jullie zin geeft om verder te lezen.

Instinker: we gaven de auteursnaam en titel van het boek niet prijs. Zo zorgden we dat jullie kozen voor een zin, niet voor iemands literaire reputatie of een volledig boek.

Vandaag onthullen we welke 15 Nederlandstalige en 15 internationale auteurs de longlist haalden. Later deze week maken we de winnaars van de online verkiezing bekend. Het is te laat om te stemmen, maar in de reacties een shout-out geven naar je favoriet? Dat kan nog steeds!

NEDERLANDSTALIG

1. De wereld kan opgedeeld worden in twee soorten mensen, en ik behoor tot de ergste soort. Katrin Swartenbroux, Ok dan niet
2. De kamers ruiken muf, zoals alle ruimtes waarin te lang, maar te weinig is geleefd. Alicja Gescinska, Een soort van liefde
3. Als je moet drinken doe het dan ergens waar niemand er last van heeft,’ had zijn vrouw gezegd. Martin Michael Driessen, Rivieren
4. Lang voor Mahmoed Abbas me met een mes te lijf ging had ik hem vaak zien voorbijrijden op zijn paarse damesfiets. Karel De Sadeleer, Messentrekkers
5. ‘Dit wordt ernstig,’ dacht Michel, ‘mijn hele bestaan hangt af van de kwaliteit van mijn onderbroek.’ Hugo Matthysen, Nefast voor het konijn
6. Het is opvallend hoe gechoqueerd mensen reageren op de mededeling dat je een weeskind bent. Ans Vroom, Van geboren worden ga je dood
7. De brug, de rivier, de koevoet, ik heb het niet verzonnen. Elvis Peeters, Brancusi
8. Verbaasd merkte de moeder dat zij een menigte werd. Anna Enquist, De tussentijd
9. Er zijn mensen die als een belediging je leven binnenvallen. Saskia de Coster, Held
10. Op de dag dat Inni Wintrop zelfmoord pleegde stonden de aandelen Philips 149.60. Cees Nooteboom, Rituelen
11. Het begon in het land van uitersten, daar waar verdriet heerste en men geluk vond op elke hoek van de straat. Aya Sabi, Verkruimeld land
12. ‘Doe maar gewoon alsof ik er niet ben!’, zei ik tegen het kind dat van de honger aan het sterven was en dat ik probeerde te fotograferen. Dimitri Verhulst, Problemski Hotel
13. Alle mannen in dit boek zijn karikaturen. Dat is historisch zo gegroeid. Renate Dorrestein, Het perpetuum mobile van de liefde
14. Mijn moeder zei altijd: ‘Wij hebben geen rijke vrienden, ze hebben gewoon op het juiste moment een huis gekocht.’ Tobi Lakmaker, Het verhaal van mijn seksualiteit
15. Je had alles kunnen worden maar werd het niet. Maarten Inghels, De eenzame uitvaart

INTERNATIONAAL

1. Ieder gezin vindt zijn leden uit, de ouders, de kinderen, en geeft ieder van hen een verhaal, een karakter, een lotsbestemming, zelfs een taal. Edward Saïd, Ontheemd
2. Wanneer ontmoeten we elkaar weer: in donder, bliksem of in regen? William Shakespeare, Macbeth
3. Frans geven leek me de meest efficiënte manier om Japans te leren. Amélie Nothomb, De verloofde van Sado
4. Weet je wat zo raar is van vaders en moeders? Al is hun eigen kind het walgelijkste mormel dat je je voor kunt stellen, zij blijven ervan overtuigd dat hij of zij fantastisch is. Roald Dahl, Mathilda
5. Bijna alles wat leeft gaat dood. En dán wordt het interessant. Randall Munroe, Wat als?
6. Mijn sterkste herinnering is geen herinnering. Het is iets wat ik me inbeeldde en vervolgens heb onthouden alsof het echt gebeurd was. Tara Westover, Leerschool
7. Wanneer een dag waarvan je weet dat het woensdag is, begint met te klinken als zondag, is er ergens iets heel erg mis. John Wyndham, De Triffids komen
8. Ik zat in een taxi en vroeg me af of de parelketting die ik droeg niet te formeel was voor het feest waarnaar ik op weg was, toen ik mijn moeder zag die in een vuilnisbak stond te graaien. Jeannette Walls, Het glazen kasteel
9. De laatste keer dat ik met de duivel sprak was hij naakt, zichtbaar seksueel opgewonden en een vrouw. Mithu Sanyal, Identitti
10. Answelica was een geit met tanden die de spiegel van haar ziel waren: groot, scherp en weerbarstig. Kate Dicamillo, Het boek van Beatrice
11. Hij komt terug, en hoewel ze al jaren op hem wacht, komt hij alsof hij nooit is weggeweest, alsof ze geen dag zonder hem heeft doorgebracht, geen maand, geen jaar, hoewel er precies tien jaar zijn verstreken. Zeruya Shalev, Pijn
12. Is het niet vreemd dat we geliefden die in coma liggen altijd groot nieuws vertellen? Alsof een coma gewoon iets is waarin je verzeild kunt raken als je te langs niets spannends hebt meegemaakt.
    Jennette Mccurdy, Ik ben blij dat mijn moeder dood is
13. Kom je op mijn begrafenis? Kairos, Jenny Erpenbeck
14. Er speelden kinderen toen Holston naar boven liep om te sterven: hij hoorde ze gillen zoals alleen vrolijke kinderen dat doen. Hugh Howey, Silo
15. In de kamer van het regeringsgebouw van Westminster zaten acht mannen, van wie er maar twee een jurk droegen. Anthony Horowitz, De graal van het kwaad