Dat is de vraag

Miniserie: de zeven boeken van Chantal Pattyn

Zeven weken lang… de zeven boeken van. Voor Elle België mag ik elke maand een boekenminnend persoon aan de tand voelen over zijn of haar zeven favoriete boeken. Omdat de gesprekken zo leuk zijn, en de boekentips zo verrassend en fijn, deel ik ze zeven weken lang met jullie.

Deze week verteld Chantal Pattyn, netmanager bij Klara, alles over haar zeven favoriete boeken.

In mei lanceerde ze samen met vele andere VRT-gezichten de campagne LangZullenWeLezen. “Het project wil lezen in al zijn maten en gewichten bevorderen. We focussen op fictie, graphic novels, strips, noem maar op.” Elk VRT-merk heeft een ambassadeur, zoals Annelies Van Herck, Tom De Cock en Stijn Van de Voorde. Zij gaan lezen, bloggen en vloggen over hun literaire strapatsen. “Ik sta soms te kijken hoeveel passionele lezers er zijn. Maar LangZullenWeLezen is er ook voor wie het boek nog moet leren omarmen.”

Als moeder van een zoontje van 10 is Chantal Pattyn altijd aan het jongleren met agenda’s, werk, babysits en, inderdaad, boeken. Chantal kan niet zonder: “Ik maak er tijd voor, hoe druk het ook is. Ik zet het in mijn agenda. Als ik de nieuwe Oscar van den Boogaard moet uitlezen, skip ik even een theatervoorstelling. Ik lees vaak nog tot heel laat ’s avonds. Ik trek me terug en sluit me op. Daarmee doe ik geen andere stommiteiten, dat is wel het voordeel.”

Ze vindt zichzelf geprivilegieerd: “Ik mag lezen en de auteurs interviewen. Nederlandse auteurs zijn stomverbaasd over de aandacht die ze hier krijgen. En dat we hier in Vlaanderen het boek zelfs gelezen hebben! Pompidou is een hobby, ik heb daar eigenlijk geen tijd voor. Ik doe het uit pure goesting.”

Eens kijken wat deze grand dame ons kan vertellen over haar favorieten:

  1. De haas met ogen van barnsteen, Edmund De Waal

Absoluut één van de meest aangrijpende boeken die ik ooit las. De Waal vertelt de persoonlijke geschiedenis van zijn voorouders die een waanzinnig leven hebben geleid. Het prachtige verhaal van een aristocratische familie die door oorlog uit hun huizen wordt gedreven. Alle bezittingen worden geplunderd, behalve de verzameling Japanse netsuke beeldjes, die de oorlog overleeft en uiteindelijk bij de schrijver zelf belandt. Op microniveau de macrogeschiedenis van de wereld lezen, dat vind ik heerlijk.

  1. De familie Mann, Tillman Lahme

Een roman over de familie Mann: Schrijver Thomas, zijn vrouw Katja en de zes geweldig complexe kinderen die ze krijgen. Je maakt Thomas Mann mee als vader, leert moeder Katja kennen en volgt de emigratie naar de States. Je merkt hoe die al te grote vader het levenslot en gedrag van zijn kinderen gevormd heeft. Een verhaal over hoe een schrijver zich verhoudt tot de wereldgeschiedenis.

  1. De Wittgensteins, Alexander Waugh (inderdaad, de zoon van Evelyn)

Waugh duikt in het leven van de familie van Ludwig Wittgenstein, zoon van een Weens staalmagnaat. Hij focust op het bestaan van Joden in Wenen net voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een boek dat ik iedereen kan aanbevelen. De figuur van de filosoof Ludwig Wittgenstein komt tot leven, net als dat van zijn broer Paul, die pianist was. Ravel schreef voor hem het concerto voor de linkerhand omdat Paul zijn rechterarm in de oorlog verloor.

  1. La Cache, Christophe Boltansky

Ik sprak de schrijver vorig jaar in het kader van Brutaal. Hij is al langer journalist, en schreef een boek over zijn eigen familie en het familiehuis in Parijs. Zijn voorouders zijn Joden uit Odessa. Hij vertrekt vanuit de architectuur van het huis en elke kamer vertelt het verhaal van één van de familielieden. Een echte pageturner en een prijsbeest.

  1.  Koor, Peter Verhelst

Poëzie is eigenlijk niet zo vaak aan mij besteed, behalve als het over Peter Verhelst gaat. De bloemlezing Koor is echt een aanrader: zintuiglijke poëzie die door merg en been gaat. Je kan het voelen, ruiken, smaken,… De bundel is ook ontzettend mooi uitgegeven. Peter is een estheet en vindt dat boeken een kunstobject mogen zijn.

  1. Madame Bovary, Gustave Flaubert

Ik las Flaubert toen ik 20 was. Ik ben verzot op het personage Flaubert, zijn brieven met George Sand zijn zo schoon. Zijn taalgebruik vind ik fenomenaal. Madame Bovary hakte er als personage bij mij in: een vrouw die in een te kleine stad terecht komt en ten onder gaat aan haar verlangens.

  1. Alles van Michel Houellebecq

Van Houellebecq heb ik alles gelezen, en ik kan echt niet kiezen tussen zijn boeken. Ik vind hem een belangrijk schrijver en tegelijkertijd een beetje een gek. Hij is een visionair, zoals in Platform, waarin hij de aanslag in Bali voorspelt. Zijn boeken gaan over de mens in al zijn eenzaamheid. Vooral zijn beschrijvingen van mannelijke personages zijn genadeloos: in Sousmission heb je bijvoorbeeld de professor die geen ruggengraat heeft, zichzelf totaal verliest en een meisje achterna gaat. Elke regel van zijn werk blijft aan je ribben plakken.