Uitgelezen

Dit mooie (kunstenaars)leven

Wie schrijft, die blijft. Het is een cliché van formaat (to say the least)… maar het lijkt steeds minder waar. De ‘houdbaarheidsdatum’ van boeken wordt – althans in de boekhandel –  korter. Na drie maanden verdwijnen romans genadeloos richting ramsj. Als lezer vind ik het soms moeilijk om die commerciële logica te volgen. Boeken die ik twee zomers geleden met plezier las, durf ik wel eens aan vrienden en familie aanraden als ‘recente titels’. Om vervolgens van hen te moeten horen dat ‘die oude knakkers die ik tipte’ nergens meer te vinden zijn. Al gaat bestellen gelukkig meestal wel nog. In de boekhandel of op Internet.

Twee titels die ik warm aanbeveel voor een zalige leeszomer. Gelezen & mij bijgebleven:

HELEN SCHULMAN, Dit mooie leven, Anthos, vertaald door Marja Borg

‘Kijk, al je vrienden scharen zich achter je, Jakey,’ zei zijn moeder. ‘Ze weten dat je gewoon een onschuldig slachtoffer bent.’

Ja hoor, mam! Wilde hij schreeuwen. Ik ben het onschuldige slachtoffer dat een pornofilmpje van Daisy Cavanaugh de hele klotewereld over heeft gestuurd.

In een dronken bui kust de vijftienjarige Jake de nog jongere Daisy. Later mailt ze hem ongevraagd een expliciet filmpje met zichzelf en een honkbalknuppel in de hoofdrol.  Jake stuurt het door en met één fatale muisklik verbrijzelt hij het mooie New York Upper Class leven van zijn hele gezin. Een intelligente roman over de verwoestende kracht van schaamte, verantwoordelijkheid en sociale controle.

Nog verkrijgbaar!

schulman-dit mooie leven-defmessud-de vrouw van hierboven

 

CLAIRE MESSUD, De vrouw van hierboven, Anthos, vertaald door Barbara de Lange

Stel: je bent een ongetrouwde lerares van 37. Je wou kunstenares worden, maar je werd een full-time ‘sympathiek mens’. En op een dag ontmoet je een exotisch gezin dat je – ongeveer een jaar lang – meesleurt in hun intense leven. Zou je dan niet woest zijn als je uiteindelijk zou ontdekken dat dit gezin achter je rug de vloer met je aanveegt? Woede is de motor in De vrouw van hierboven (Anthos) van de Amerikaanse Claire Messud. Maar het is woede die lekker wegleest.

Ook nog verkrijgbaar...

PS: Meer tips:

Notities uit de jungle: Reis mee naar het eiland waar men het geheim van het eeuwige leven kent… en waar niemand wakker ligt van pedofilie

Nultijd: Driehoeksverhouding op Tenerife, die ‘eeuwige kleuterschool, gegarandeerd met honderd procent zon en nul procent echt leven’. Een roman over duiken, relaties met een machtsonevenwicht en personages zonder aaibaarheidsfactor.

Barracuda: Competitie zwemmen tegen rijkeluiszoontjes in een sportgek Australië

PPS: Welke boeken die je vorige zomer of de zomer daarvoor las, staan jou nog scherp voor de geest?